historia fundacji

Fundacja im. Ludwiki i Hipolita małżonków Wawelberg ma swoje korzenie w XIX wieku, kiedy to Hipolit Wawelberg, przedsiębiorca i filantrop, powstaniec styczniowy postanowił zbudować osiedle mieszkaniowe w Warszawie. W 1898 roku powstało pierwsze osiedle przy ulicy Górczewskiej 15, stanowiące innowacyjne rozwiązanie na ówczesną skalę.
Hipolit Wawelberg i jego żona Ludwika mieli szerokie spojrzenie na rozwój społeczny i postanowili stworzyć fundację, która wspierałaby mieszkańców wybudowanych osiedli. Fundacja miała na celu zapewnienie mieszkańcom kompleksowego programu społecznego, obejmującego edukację, zdrowie, kulturę i rozwój społeczny.
Wkrótce po powstaniu fundacji, Hipolit Wawelberg i Ludwika Wawelberg zaangażowali się w wiele inicjatyw społecznych. Jednym z ważnych przedsięwzięć było powołanie Instytutu Tanich Mieszkań, który oferował przystępne ceny mieszkań dla osób o niższych dochodach. W ten sposób Wawelbergowie dążyli do poprawy warunków mieszkaniowych i podniesienia jakości życia społeczności lokalnej.
Niestety, wybuch II wojny światowej przerwał działalność Fundacji. Pomimo tego, Hipolit Wawelberg kontynuował swoje zaangażowanie społeczne w tajnym ruchu oporu. W szkole zawodowej, założonej przez Wawelberga, uczyli się młodzi bohaterowie Szarych Szeregów, którzy później odegrali ważną rolę w polskim ruchu oporu. Szkoła stała się miejscem konstrukcji i produkcji karabinów dla konspiracyjnych potrzeb państwa podziemnego.
Po zakończeniu wojny, los Fundacji im. Ludwiki i Hipolita małżonków Wawelberg podzielił się tragicznie. Władze Polski Ludowej przejęły majątek fundacji wraz z dwoma osiedlami. W 1950 roku spadkobiercom fundatorów zasugerowano opuszczenie Polski, a Fundacja przestała istnieć.
Jednak w 2015 roku, dzięki staraniom Fundacja została reaktywowana. Jej celem jest kontynuowanie misji społecznej, którą zapoczątkował Hipolit Wawelberg w XIX wieku. Fundacja im. Ludwiki i Hipolita małżonków Wawelberg odzyskała swój status jako podmiot działający na rzecz społeczności lokalnej, wspierając edukację, kulturę, zdrowie i inne obszary rozwoju społecznego.
Od momentu reaktywacji Fundacji, jej dziedzictwo i tradycja były kontynuowane. Znak rozpoznawczy Fundacji, składający się z połączonych liter F i W, pozostał niezmienny od XIX wieku i symbolizuje jej związki z Hipolitem i Ludwiką Wawelbergami oraz ich oryginalnym celem społecznym.
Dzięki reaktywacji Fundacji im. Ludwiki i Hipolita małżonków Wawelberg, ich ideały i działania są kontynuowane, przyczyniając się do społecznego rozwoju i poprawy warunków życia mieszkańców.

(informacja w oparciu o materiały Andrzeja Chybowskiego Stowarzyszenie Mieszkańców i Przyjaciół Kolonii Wawelberga)